Dag 7
Door: Ciel
Blijf op de hoogte en volg Ciel
26 September 2016 | Spanje, Cacabelos
Vanmorgen al vroeg vertrokken uit Molinaseca. Wat is dit een mooie omgeving, het was een prachtige natuurtocht gister. Vandaag loopt het eerste stuk langs de weg en het klimt tot een pas bij het dorp Campo. De eerste 5 km van de 25 km van vandaag zitten er al weer op! Door naar Ponferrada, een behoorlijke stad waar we vorig jaar ook geweest zijn. We herkennen de burcht waar we toen een foto gemaakt hebben. We zien weer bekenden waar we even mee praten en dan na een echte cappuccino door naar Columbrianos. Hier is de weg niet royaal bewegwijzerd, maar mensen wijzen ons de richting als we even staan te zoeken. Zó vriendelijk! Langs een rivier worden we de stad uitgeleid en nu zien we 2 soorten wegwijzers: de bekende blauwe met gele schelp en pijl en ook een handje met schelp daarboven. Het kan niet meer missen.
In Fuentas Nuevas eten we een stokbrood, groot genoeg voor ons tweeën rijkelijk belegd voor € 2 ! We kunnen er weer even tegen. Grote pompoenen liggen in velden langs de weg. De temperatuur is natuurlijk wel goed hier, maar ik zou niet graag deze grond bewerken. Soms zien we iemand bezig met een 'hak' om de grond los te maken!
Na het plaatsje Camponaraya gaan we langs de wijnvelden. De wijnranken liggen vaak slordig over de grond, soms opgebonden aan stokken. Het is wel oogsttijd, in grote manden worden de trossen in een aanhanger gegooid.
We hoeven nog maar een paar km en onze voeten hebben nog geen blaartje..... Langs de weg zit een vrouw met grote blaren, ze heeft de schoenen en sokken uit en iemand is teruggelopen om iets te kopen ter verzachting......
Een lekker sinaasappeltje uit de streek smaakt ons goed en we raken aan de praat met een vrouw uit Californië. Drie kwartier later (!) lopen we ons laatste stukje naar Cacabelos en we vinden ons hotel snel. Het ligt deze keer niet aan de route.
Het ziet er weer mooi uit. Douchen, wassen en het dorpje verkennen. Stilzitten is er nog niet bij, het is kwart over 3, dus tijd genoeg, ook om uit te rusten!
In Fuentas Nuevas eten we een stokbrood, groot genoeg voor ons tweeën rijkelijk belegd voor € 2 ! We kunnen er weer even tegen. Grote pompoenen liggen in velden langs de weg. De temperatuur is natuurlijk wel goed hier, maar ik zou niet graag deze grond bewerken. Soms zien we iemand bezig met een 'hak' om de grond los te maken!
Na het plaatsje Camponaraya gaan we langs de wijnvelden. De wijnranken liggen vaak slordig over de grond, soms opgebonden aan stokken. Het is wel oogsttijd, in grote manden worden de trossen in een aanhanger gegooid.
We hoeven nog maar een paar km en onze voeten hebben nog geen blaartje..... Langs de weg zit een vrouw met grote blaren, ze heeft de schoenen en sokken uit en iemand is teruggelopen om iets te kopen ter verzachting......
Een lekker sinaasappeltje uit de streek smaakt ons goed en we raken aan de praat met een vrouw uit Californië. Drie kwartier later (!) lopen we ons laatste stukje naar Cacabelos en we vinden ons hotel snel. Het ligt deze keer niet aan de route.
Het ziet er weer mooi uit. Douchen, wassen en het dorpje verkennen. Stilzitten is er nog niet bij, het is kwart over 3, dus tijd genoeg, ook om uit te rusten!
-
26 September 2016 - 16:20
Henkbloem:
"Vertrekken is je niet laten opsluiten
in de problemen van het wereldje
waartoe we behoren.
Vertrekken is geen kilometers verslinden
zeeën oversteken of hoge snelheden bereiken.
Het is in de eerste plaats
je openstellen voor anderen,
hen ontdekken, hen tegemoet gaan.
(Dom Helder Camara) -
26 September 2016 - 16:57
Dicky:
Dat was weer een mooie tocht, wat heerlijk dat jullie geen last van blaren hebben, je ziet aan anderen hoe lastig dat kan zijn.
Ook fijn dat jullie nog tijd hebben om even van de nieuwe omgeving te genieten.
Ik kan me indenken dat het een fantastische tocht is
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
